Met een vooruitzicht regen en nog eens regen vertrokken 8 diehards goed ingepakt aan de Grenstoertocht. In de miezerregen vertrokken we vanaf het Gaststätte Pannekoekhuys in Hoch Elten richting Nederland met als eerste dorpje Beek met als hoogste punt de Sint Martinuskerk. Via de polderwegen van Montferland richting Stokkum de Achterhoek in. De eerste kilometers slalommen om de autobahn 3 onder ’s Heerenberg naar Klein Netterden. We passeren het 81000 m2 bunkerpark waarin 22 bunkers met het vuurwerk tot de zwaarste klasse 1,1G ligt opgeslagen van Heronfireworks. Dit oude militaire terrein waarin ooit de zeer zware explosieven van het Duitse leger lagen opgeslagen is niet verder dan 100 m van de Nederlandse grens.

Op weg naar Netterden via smalle polderwegen onder Mechelen naar de smokkelroute waar we een korte stop houden voor de grensovergang. Daar constateert Chris dat zijn achterwiel aanloopt tegen de standaard. Na verdere inspectie en het horen van tikken wordt geconstateerd dat er 2 spaken afgebroken zijn. Na deze om de andere spaken heen te vlechten trekken we verder Duitsland in. Via Isselburg en Vehlingen naar het nostalgische stad Anholt met de waterburcht in Nederlandse barokstijl waarvan het oudste deel stamt uit de 12de eeuw. De “heren van Anholt” die ook regeerden in Nederland waren niet meer aanwezig in het mooie oude kasteel. De bovenzijde van het oude witte Ratskellerhuys (raadshuis) wat nog steeds gebruikt wordt door het stadsbestuur van Isselburg. Via Nordrijn Westfalen rijden we boven de rechteroever van de Rijn richting Nederland. Verscholen tussen Anholt en Gendringen passeerde we een uit de 14de eeuw daterende Huis Hardenberg. Vroeger lag dit op de grens tussen het graafschap Zutphen en de heerlijkheid Anholt. Nu ligt het nog op Duits grondgebied. Op weg richting Genderingen wordt er in Engbergen geluncht. Tot op dat moment hadden we enkel van tijd tot tijd miezerregen gehad.

Tijdens de lunch in Restaurant Engbergen komt het even met bakken uit de lucht vallen, maar we zitten droog aan de dis de heerlijke lunch te nuttigen. Toen we klaar waren met de lunch was het ook opgehouden met regenen. Het “blote voeten(blubber) pad” wat vanaf het restaurant gelopen kan worden laten we maar links liggen. Op weg naar Genderingen, het dorpje in de oude IJsselstreek gelegen in de Gelderse streek De Liemers. Ooit in het jaar 1272 stond daar het kasteel Zwanenburg. Het dorp werd op 18 mei 1830 getroffen door een grote brand, wat de dorpskern met 64 huizen tot op de grond afbrandde. Het kasteel werd in 1901 verkocht en meteen gesloopt. Via Milt en Azewijn richting Zeddam, alwaar we met de eerste echte regenbui te maken kregen. De hotels en restaurants van het zeer toeristische dorp lagen er verlaten bij. De uit 12de eeuw Sint Oswalduskerk viel door de regen nauwelijks op. Het was flink klimmen in de stromende regen naar het “bovendorp” van Zeddam alwaar de oudste in Nederland staande Grafelijke Korenmolen staat welke dateert van voor 1441. Het is de oudste nog bestaande windmolen, maar in de regen was het geen moment om er bij stil te staan.

Het bleef dan ook regenen bij de tweede passage vanuit het noorden door Beek richting Elten. Vanuit Elten was het in de regen klimmen met slippende motoren richting Hoch Elten, wat voor sommigen te veel was gevraagd. Dan maar wandelend naar boven en daarna uithijgen in het Gaststätte Pannekoekhuys. Onder het genot van een drankje wordt vol lof nagepraat over de door Answald uitgezette grenstoertocht met een lengte van 71 km. Al met al was de slecht weer voorspelde dag met een sisser afgelopen waarbij we maar een kilometer of 6 á 7 het nieuwe “Waterdicht” regenpak van Tom konden testen. Met dank aan Answald voor het uitzetten van deze mooie route.