Alternatieve Airborne Solextoertocht 2020.
Frank Vonck ging alleen op pad met een coronaproof Solex
Wat te doen tijdens een coronapandamie met de daarbij behorende maatregelen. Met een groep mag je niets, maar alleen mag je alles. Stichting Pegalex kwam op het idee om een aantal Airborne routes uit het verleden op de website van Stichting Pegalex te plaatsten zodat eenieder een keuze kon maken om individueel een alternatieve Airborne solex toertocht te rijden in de maand september 2020.
Grenzen open of toch gesloten
Tijdens de nieuwjaarsreceptie 2020 was iedereen nog goed gemutst met een vooruitzicht van de eerste Solextoertocht einde maart, echter door de intredende coronapandamie werd een streep gezet door de openingstocht. Vrij snel daarna was al duidelijk dat het niet met deze 1 afgelasting zou blijven. De wereld om ons heen veranderde in een spookachtig tafereel. Thuisblijven, thuis werken, zo min mogelijk fysieke contacten leggen, geen groepsbijeenkomsten en nog vele andere maatregelen werden genomen om het COVID-19 onder controle te krijgen. Plots was iedereen specialist van een virus dat vanuit het verre Oosten zich verspreide over de gehele wereld. Grenzen stonden wagenwijd open om het virus toe te laten in alle landen tot elke land inzag dat dit niet de bedoeling was. Als snel kwam het bericht van een eerste Nederlander die besmet was met het COVID-19 virus. Het bleef echter niet met één en er volgde al snel veel meer besmettingen, Ziekenhuizen stroomden vol met IC opnames tot gevolg.
Onzichtbaar, ongrijpbaar, ongeneeslijk, onverbeterlijk
De ene na de ander bezweek onder de deskundige handen van de verzorgende specialisten en verpleegkundigen. Waar gaat het heen, iedereen is plotseling bang van iets onzichtbaar, ongrijpbaar, ongeneeslijk, onverbeterlijk, waarbij de onmacht om zich heen grijpt. Politiek Nederland doet de deur op slot voor praktisch iedereen, want iedereen kan besmet zijn. We zijn plots melaatsen, wat we ooit alleen gelezen hebben in de bijbel, maar daar waren we niet bij en nu worden we ermee geconfronteerd. Voor je het weet waren alle landsgrenzen gesloten. Allerlei maatregelen worden onder leiding van de minister-president Rutte via allerlei media verspreidt. Niemand meer mocht erin of eruit, want iedereen kon het virus bij zich hebben. Alles draait een half jaar alleen om het coronavirus. Het mooi voorjaar en de mooie zomer met de langste hittegolf van twee weken gaat stiekem voorbij. Het lijkt of er zijn enkel sterfgevallen door het COVID-19 virus. Verkeersslachtoffers vallen er nauwelijks, griep bestaat niet meer en door de hitte kan je niet meer bezwijken. Ja, je kan dus enkel door het coronavirus geveld worden, anders telt het niet mee. Een kleine 10.000 overlijden er in Nederland, terwijl de besmette personen de 100.000 nadert. Wereldwijd gaan we op weg naar een tellerstand van 1 miljoen die overlijden en 30 miljoen besmettingen.
Toch gaat het leven door, we kunnen niet stil blijven staan. De Solexrijders van de eerste Oosterbeekse Solexclub trachten hun Solex weer aan de praat te krijgen. Lange stilstand is voor deze oude Solex voertuigen geen vooruitgang, maar door de eenvoud lukt het de meeste om dit ding weer aan de praat te krijgen.
Solexvirus overwindt het coronavirus
Met een heldere hemel in de ochtend van 6 september 2020 zou de 17de Airborne Solextoertocht gereden worden, dat dacht men althans tijdens het opstellen van de toerkalender in oktober 2019. Is er dan geen alternatief wordt er gescandeerd. Wij zijn al lang genoeg gestraft door het coronavirus dat het Solexvirus jeukt om te gaan rijden. Het moet toch zo zijn dat Solexvirus het coronavirus overwindt. Ja, er wordt door Stichting Pegalex een alternatief aangeboden om individueel de Airborne Solextoertocht te rijden. Er staan diverse oude Airborne Solextoertocht routes op de website, zodat de drukte op één enkele route vermeden wordt. Iedereen kan rijden gedurende de gehele maand september op het tijdstip wat voor hun het beste uit komt. Diegene die voor 1 oktober aangeven dat ze een van de routes gereden heeft komt in aanmerking voor een speciale corona Airborne Solextocht herinnering.
Een vergeten Airborne route
Vroeg uit de veren was er voor de voorzitter Frank Vonck niet bij. Geen routebordjes plaatsen naar het vertrekpunt, geen ontvangst van Solexrijders, geen inschrijvingen, geen briefing, geen wachten op Solexen die nog niet gereed zijn, geen volgwagen, maar direct gaan rijden. Op weg naar een vergeten Airborne route door de bossen van Doorwerth en Oosterbeek. Daar duikt dan de grootste Duiker onder de spoorlijn van Utrecht naar Arnhem op. De duiker was ooit voorzien om het hemelwaterafvoer van een hoger naar het lager gedeelte van de omgeving te transporteren. Het was plots in 1944 een schuilplaats voor de bewoners uit de omgeving tijdens het oorlogsgeweld. Op 19 september werd de duiker gebuikt door de Britse en Poolse troepen. Via deze verbinding met het terrein ten zuiden van de spoorlijn bereikten zij met voertuigen (jeeps) en kanonnen hun kameraden in de Wolfhezer- en Bilderbergbossen.
Op deze mooie dag van 6 september 2020 was het echter genieten in de bossen waar de soldaten in 1944 beschermd konden oprukken van boom naar boom. Hier en daar liepen ze echter in een hinderlaag, wat ook gebeurde op het Papendal terrein. Midden in deze bossen werd er gevochten voor elke meter om dichter op te schuiven naar Arnhem. Over de mooie smalle paden was ik als eenzame Solexrijder het kijkobject voor alle bomen. Ze staarde mij aan in grote getalen zonder enig applaus en zonder argwaan dat er een kogel in hun barst zou komen. Na de bossen kwam een mooi stuk in de bloemende paarse heide. Een lust om door te rijden, maar een ramp voor de oorlogshelden destijds. Je kan daar een kilometer ver kijken, maar dat wil zeggen dat ze je ook van een kilometer ver kunnen zien. Een gevaar voor de strijders om zich over deze vlaktes te bewegen met een kompas en een slechte oriëntatie plattegrond bij de hand. Op de Solex met de huidige navigatie is het toch een stuk simpeler dan destijds.
Eenzaam is maar alleen
In een grote acht vanuit Doorwerth naar Oosterbeek richting Arnhem. Arnhem noord via Papendal naar Wolfheze. Daarna richting Heelsum richting Wageningen en Rijn op weg naar de heuvelrug ten zuiden van Doorwerth. Op weg naar Heveadorp langs de Holleweg en de Italiaanse weg, want de Solex moet ook wat afzien. In totaal een vergeten Airborne route van 43 km. Met het gemis van Pegalex kameraden was het een eenzame tocht om snel te vergeten. In de hoop dat het coronavirus stil verdwijnt in dit verloren Solexjaar, zodat we uit kunnen kijken naar 2021 om gezamenlijk weer lekker te toeren door het Nederlandse landschap.
Tekst: Frank Vonck